Касби ман-ифтихори ман.
Айб аст, ки дар ҳунар на кӯшӣ, Сад айб ба як ҳунар накӯшӣ. Соҳибҳунаре, ки ботамиз аст. Дар дидаи мардумон азиз аст. Оре, ҳар як инсон бояд дар зиндагӣ ҳамеша бар он ҷаҳд намояд, ки соҳибақлу соҳибхирад ба воя бирасад.…
Ҳурмати меҳмон нигаҳ дор, эй писар!
Эй бародар меҳмонро нек дор, Ҳаст меҳмон аз атои Кирдигор. Меҳмон рӯзӣ зи худ меоварад, Пас, гуноҳи мизбонро мебарад. -Оре, меҳмон фардест, ки бо ризоияти Офаридгори бузург ба хони касе падид ояд. Он фардро мебояд бо нармию хушӣ пазируфт. Расму…
Тавонгарӣ ба ҳунар аст, на ба мол
Дар ҳунар кӯш, ки зар чизе нест, Ганҷу зар пеши ҳунар чизе нест. Ҳунаре неҳ, ки диҳад симу зарат, Ҳунари аз дилу ҷон ранҷбарат. Ҳунар сармояи гаронест, ки онро бо ягон дороӣ, сарват, симу зар иваз кардану харидан номумкин аст.…
Китоб мӯниси ҷону дил аст
Аниси кунҷи танҳоӣ китоб аст, Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст. Оре, китоб ёр, беҳтарин дӯстдору ғамхор нишондиҳандаи ҳаёти осоиштаву мададгори инсон аст. Китоб манбаи ягонаи пайдоиши илму дониш ва фазлу эҳсони инсони комил ба шумор меравад. Агар кас як умр…
Душанбе – пойтахти Тоҷикистон
Аҷаб шаҳри дилороӣ Душанбе, Хаёлам зеби дунёӣ Душанбе Душанбе шаҳри зебо ва калонтарини тоҷикон буда, имрӯз пойтахти Тоҷикистони азизамон мебошад. Ҳамаи мо медонем, ки Душанбе пеш аз Инқилоби Октябр як деҳаи хурдакаки камаҳолӣ буд. Бо вуҷуди хурд буданаш дар Бухорои…
“Об манбаъи ҳаёт”
– Мутобиқи ҳисоботҳои пешакӣ, то соли 2030 зиёдшавии истифодвбарии об дар Осиёи Марказӣ 15-20%-ро ташкил медиҳад. Агар боз камшавии ҷараёни дарёҳоро дар натиҷаи тағйирёбии иқлим ба ҳисоб гирем, вазъияти бавуҷудомада хатарбор мегардад. Аз ин рӯ, ин гавҳари табиатро бояд сарфакорона…
Илму дониш
Инсон аз донишҳои гуногуни замона баҳра мебардорад, дар навбати аввал худро мешиносад ва баъдан ба фалсафаи зиндагӣ ва арзишҳои фарҳанги башарӣ таваҷҷўҳ зоҳир менамояд.
Китоб – раҳнамои беминнат
Китоб манбаи илму дониш, сарчашмаи дарёи ақл, махзани фарҳанги миллӣ, пояи тамаддуни ҷаҳон, хоса оинаи ҳаёт ва калиди дари ганҷи сухан аст.
